பாரதியின் பிறந்ததினம்

இன்று (11-Dec-2006) பாரதியின் பிறந்த தினம்!!
இவணை பற்றி என்ன என்று சொல்வது?? சில சமயங்களில் பாரதியை பற்றி நினைக்கும் பொழுது எனக்கு ஏதோ, என்றோ இறந்து போன என் சகோதரன் போன்ற அன்பும் பாசமும் பொங்கி வரும்.(ஏக வசனத்தில் பேசுவதும் அந்த உரிமையில்தான்)
இவணை பற்றி பேசுவதற்க்கு எனக்கு தகுதியோ,திறமையோ எள்ளளவும் கிடையாது. ஆனாலும் உற்ச்சாக மிகுதியால் ஆர்க்குட் வலைதளத்தில் பிதற்றிய சில வரிகள் இங்கே !!

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=1990919&tid=2491003032949304534

வாழ தெரியாதவன் என்ற உலகத்தார் மத்தியில்
வாழ்க்கை என்றால் என்ன என்று வாழ்ந்து காட்டியவன்

பயம்,அச்சம்,சிறுமை,மூடம்
இவைகள் சுற்றி சூழ்ந்திருந்தும்,ஞாயிராய் ஒளிர்ந்தவன்

குழப்பம் அடர்ந்த உலகம் மிரட்ட
தீயை போன்று இருளை எதிர்த்தவன்

வறுமை தினமும் வலியை கொடுத்தும்
திறமை கொண்டு வேதனை விரட்டியவன்!!

தமிழ் மேல் எந்தன் காதலை வளர்த்தவன்
கவிகளால் வழிநடத்தும் காவியத்தலைவன்!!

தனிமை

* Wrote this long back!again spurred by orkut!
Iam sure of you might think that i wrote this coz i felt lonely!!
That aint true!!
I love to be alone and this poem needs to be taken in artistic sense and nothing more! [:)]

தனிமை
---------

கண் சிமிட்டும் கணிணி
கை அருகில் பாடல் கருவி
குழுமியிருக்கும் மின் அணு சாதனங்கள்
ஆனாலும் அறை முழுதும் வெறுமை
இதன் பெயர் தான் தனிமை

குளிர்சாதன பெட்டியில்
உணவு வகைகளின் பட்டியல்
சமைக்க செல்லாத மனது
சுவர் ஓரத்தை வெறித்திருக்கும்,இமைக்காத விழி அது
இதன் பெயர் தான் தனிமை


ஆயிரம் நண்பர்கள் இணையத்தில்
மின் அரட்டை ஆரம்பிக்கலாம் நொடியில்
ஓசை கேட்காத பல நூறு குரல்கள்
பார்க்க முடியாத பல நூறு சினேகங்கள்
இதன் பெயர் தான் தனிமை

தலை மேலே அம்மாவின் ஸ்பரிசம்
திரும்பி பார்த்தால் காற்றுதான் முறைக்கும்
மூச்சை முட்டும் அளவு நினைவுகளின் கூட்டம்
ஆனால் கண்களில் மட்டும் கண்ணீர், துடைக்காமல் இருக்கும்
இதன் பெயர் தான் தனிமை

அழ வேண்டும் என்று இனம் புரியா ஆவல்
காரணம் இல்லாததால் அது மனதினுள் காவல்
அயல்நாட்டில் அடைந்திருக்கும் இளைஞர்களின் நிலைமை
தமிழ் என்ற தோழி மட்டும் துணையிருக்கும் கொடுமை
இதன் பெயர் தான் தனிமை

இது போதும் எனக்கு

Was spurred on to write this after seeing a flurry of love poems in the tamil community in Orkut.
http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=8383044&tid=2481898344368504726&start=1

இது போதும் எனக்கு
------------------
மாலை நேரம்
கடற்கரை ஓரம்
மடி தனில் அவள்
ஒளிந்து கொள்ளும் நிலவு

இது போதும் எனக்கு


இருட்டிருந்தும் கண்களில் ஒளி
மறைத்திருந்தும் மறக்காத மேனி
அணைத்திருந்தும் அகலாத பிரிவு
அனைதுமிருந்தும் தீராத மோகம்

இது போதும் எனக்கு

தனியாக ஒரு தீவு
தண்ணீரில் விளையாடும் கால்கள்
கரம் பிடிக்கும் மென்மை
கண் எதிரே குளுமை

இது போதும் எனக்கு


வான் முழுதும் மேகம்
வெளி முழுதும் மழை
கையருகில் அவள் துணை
ஜன்னல் வழி சிறு தூரல்

இது போதும் எனக்கு


வெளிநாட்டில் பிள்ளைகள்
லேசாக மூட்டு வலி
எனக்குத் துணை அவள்
அவளுக்குத் துணை நான்

இது போதும் எனக்கு

Something on the lines of "idhu podhum Enakku" from Vairamuthu's "Peiyena Peiyyum Mazhai"!! [:)]

Dreams and realities

I usually post stories/poems in my blog!!
Just wrote this as i hadnt written anything for a long ,long time!!!!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------

How things change!!
I remember the the good old days when i prepared myself mentally during college times, to enter a life of software. A life full of moments of furious typing and gruelling thinking leading into creations.
Create !!! thats what i was hoping to do!! Make things that will be useful to people, make software that will make it easier for people to use computers!! Things that i wanted to have for myself and set about doing it when i dont find such a thing.
It could be a tool,an application and i was even stupid enough to think that i would be making OS-s someday.Create!Create works of art which would make people's eye expand with surprise and will reveal the teeth with joy!!Works that would make the heart forget all the worries,works that would shout out the power of computers,works that would enthrall one and all with the magic of technology!!Works that would make people smile!!
I was imagining to be this brilliant programmer with fingers dancing on the keyboard,churning out lines of code that will operate and flash around the monitor bringing out colors into people's lives!I was in for a shock.I didnt know it!!
Now as Iam looking to complete three years into my job did i get any of the stuff i was looking forward to have???if you are a budding engineer looking forward to an exciting and enticing career in the world of computer science,please dont read any further.
Things started off pretty sweetly,getting into one of the topmost IT company in India with an impressive list of cliental in the garden city was nothing short of a dream!! My dream of an interesting career in IT had began,so i thought!And from then on i thought i would be in those private cubicles creating things that would reach common masses and create a difference in everyday life!Something like a google or Youtube or meebo ot flickr/picasa.I can go on forever.

I had never imagined a B2B atmosphere and i had never imagined applications that would be used by a few hundreds or even tens!Most of all I hadnt imagined support!!! It had never occurred to me that support and maintenance was to be the major chunck of business of all the indian IT majors.!!I didnt know that most of the time work was spent in patching up stuff and to keep the business up and running,SOMEHOW!!
In close to 3 years most of my time has gone in talking to people,cajoling colleagues,doing thousands of mean jobs,millions of hours of junk work in the name of process,negotiating with offshore if you are at onsite,onsite if you are at offshore,struggling with totally unknown stuff,scores of moments figuring out what to work,prioritising among chores,juggling among tasks and self motivating to do mundane worthless stuff and so on!! and very very little creation.Hardly any scope to use my right brain and barely any chance to use creativity. I would have taken with a pinch of salt if it werent for one more thing!!
Night shifts!I HATED THEM!! I knew i wasnt cut out for them,when i spent some 2-3 months in a technical support center.And my beloved support made my life even more hellish by adding that extra bit of frustation into the concoction. I hated them the most!! But thats how mulitinational make billions!! By saving in that extra dollar by reducing resources as much as possible at onsite and moving work to offshore.Every dollar saved,converted into fancy figures during the quarterly reports and as evidences as how the "company" adds values to the "stake holders"!
No complaints !!! The companies are in a highly competitive market if they dont then somebody else will!!Stricter SLAs and lesser people, longer nights and more stress!!It all adds up!!!Managers are under pressure to quote lesser and lesser in the proposals for projects.Senior managers are under pressure to hold on to projects and gather new ones,even senior executives are under pressure to acquire more and more clients! Its a crazy race and if you dont keep your chin up ,you will drown!! Companies cant afford to worry about employees,not any more than the competitors , at least!!The clients are in a sticky situation!!They got to offshore it to the lowest bidder to keep their "edge".Its all business and everyone is doing their job!! Shorter time and lesser people!!! Cheaper work!!!

But where does this leave me and my dreams? What will happen to millions of youngsters like me who entered the industry with different expectations??what will happen to our aspirations to create,the hunger to make something???Is it going to be blunted by the endless drudgery and the limitless red tape??What will happen to the sharp minds and the fresh thoughts that churned out ideas like raindrops from the sky??? What happens to the souls who dont want to do night shifts??What happens to the innocent idiots who are forced to do just a little more than BPO/call center work??
All said and done,i have had my fair share of rewards!! I have been shaped up by the innumerable moments of pressures and have become more composed and street smart,my communication wouldnt have become any better if I had been in any other industry,got to live in one of the most amazing city called bangalore(no matter how much people crib abt it),got to visit and stay in the most powerful nation on earth,saw a real surge in my bank balance,got to meet some incredible friends in the world and most of all, i was able give my parents a lifestyle markedly higher than they would have imagined to have and had made them feel proud of me.That for me is the beggest gain from this job and I will forever be indebted for the same.

But after all my dreams keep me awake and confused!! Making me wonder many a times,what the hell am i doing here!!Bringing a feeling of helplessness,the feeling of being stuck in a stinky situation not knowing how to get out!! Fatasizing about entering into photography/advertising and the likes,getting back to reality and trying the digest the facts with vomits from time to time!!
Life goes on!albeit pointless!!